HAN TÜMERTEKİN

Çatalhöyük Müzesi projeniz bugün hayata geçse, 1990'ların sonunda tasarladığınız müzeyi 2010'ların sonuna gelirken içerik ve programsal olarak nasıl dönüştürürdünüz?
 

VitrA ile Kentin Hayalleri etkinliği için arşivden müzenin malzemesini çıkarıp bir seçki hazırlamaya çalışırken ben de kendime aynı soruyu sordum. Bir sponsor bulunup o projenin hayata geçirileceğine dair hala ümidim var. Bu nedenle işin gerçek tarafını zihnimde diri tutuyorum. Ve o temelde kendime sorup ciddi bir şekilde sorguladım; "Biri bana gelse ve projeyi hayata geçiriyoruz dese, projeyi bu haliyle sunabilir miyim" diye kendi kendime sordum. Proje ile ilgili en temel bir başka sorum ise biraz farklı bir çerçeveden... Tasarım eğilimim genel olarak olabildiğince zamansız yapılar ve mekanlar kurmak üzerine. O noktadan yola çıkıp kendime "Bu yapıyı ne zaman inşa ederdik" ve "Üzerinden ne kadar zaman geçerse geçsin, acaba hala o mekan kalitelerini barındıran bir yapı olarak hayatını sürdürür müydü" diye iki farklı boyutta sorduğumda, her iki soruya da cevabım aynı oldu. Sanırım tek fark, günümüz enformatik ve dijital teknolojileri ile donatılması olur. Ve zaten binanın buna olanak veren bir fiziksel altyapısı var. Bina diyorum ama bütün bu zamansızlığı sağlayan şey aslında onun bir bina olmaması. Bu bir yolculuk tasarımı, dolayısıyla o yolculuk üzerinden ne kadar zaman geçerse geçsin aynı yolculuk olarak kalacak. "İnsanları, günümüzden 10.000 yıl önceye nasıl taşırım" sorusuna cevap olarak tasarlanmış bir mekanlar dizisi aslında. Bu soru hep aynı şekilde sorulacak ve soru değişmedikçe cevabı aynı şekilde kalacak gibi görünüyor. 

Konya gibi kültürel birikimi zengin kadim kentler, kendilerini nasıl ve nerelerde ifade etmeliler?