OKULDAN UZAK BİR YILIN ARDINDAN

Kavramsal tasarımın, tasarım kültürünün ve eleştirel yaklaşımın programında önemli yeri olan okullardan biri olan Design Academy Eindhoven’ın bitirme projeleri her yıl ilgiyle bekleniyor ve takip ediliyor. O nedenle de her yıl bitirme projeleri çevrimiçi ortamda yayınlanıyor ve çeşitli etkinliklerde sergileniyor.

Bu yıl elbette her yerde olduğu gibi eğitim kurumlarında, üniversitelerde de çok zorlu bir dönem geçti. Uzaktan eğitim süreciyle birlikte tasarım ve mimarlık öğrencileri Covid’le hayatımıza giren tartışma konularının gündelik yaşantımız ve mekânlar üzerinden sorgulamasını yaparken, bir yandan da araştırma ve proje üretimlerini kısıtlı koşullarda gerçekleştirmek zorunda kaldılar. Yurt odaları, evler eğitim sürecinde eldeki malzemelerin farklı ve yaratıcı şekilde kullanıldığı, bir nevi atölyeye dönüşmek durumunda kaldı kimi zaman.

Joseph Grima (Creative Director), sosyal mesafe kurallarına uygun olarak gerçekleştirilen mezuniyet töreninde Design Academy Eindhoven’ın 56 kişi olan 2021 mezunlarını, ‘güçlü, koşullara uyum sağlama becerisi gösteren ve dayanıklı mezunlar’ olarak tanımlıyordu. Bu yılki mezuniyet projelerinde yaygın olan bir temalardan biri, ‘ötekileştirme sürecinin ve altında yatan kültürel etkilerin araştırılması’ olarak açıklandı. Başka bir tema ise, ‘farklı arşiv formlarında sunulan tarih ve modernite ilişkisi’ idi, ki bu bağlam cinsiyet, doğada var olup, spekülatif birer nesne olarak kullanılan formlar gibi alt başlıklar üzerinden incelendi. Bu yılın mezunları bitirme projelerini, 16-24 Ekim tarihleri arasında gerçekleştirilecek Dutch Design Week kapsamında sunacaklar.

Bu programın yanı sıra, DAE bu yıl mikrofonu okuldaki hayatı yeni başlamış olan 1. sınıf öğrencilerine yöneltip, pandemi koşullarında geçen bir yıl ile ilgili deneyimlerini paylaştı. DAE editöryel ekibi yürütülen ve 8 portreden oluşan bu mini-seri, çevrimiçi sınıflar, sokağa çıkma yasakları, karantina süreçlerinde evden çalışma ve adaptasyon ile tanımlanan bir süreçte öğrencilerin okuldaki ilk yıllarının nasıl olduğuna dair bir fikir vermeyi amaçlıyordu. Bu kayıtlar, küresel olarak hiç beklemediğimiz şeylerle karşılaştığımız bir yılı aşkın bir sürenin, öğrenciler gözünden değerlendirilmesi adına geleceğe not düşmek olarak da görülebilir. Seride, öğrencilerin, gece yarısı başka bir kıtada yaşayan aileleri tarafından teselli edildiği, bahçeye çıkabilmek için çöpün dolmasından mutlu oldukları, evin masasını koca bir üretim masasına dönüştürdükleri ve zaman geçtikçe buna alıştıkları, evin çeşitli köşelerini projelerini fotoğrafladıkları birer stüdyoya çevirdikleri, evi ‘güvenli’ bir yer olarak tariflemeye başladıkları,  gece-gündüz dengesinin birbirine karıştığı, fiziksel buluşmadan uzak geçen derslerin kopukluk yarattığından şikayet ederken bir süre sonra buna alışır hale geldikleri koca bir dönemin deneyimleri paylaşıldı.