LA RINASCENTE YENİLENİYOR

İtalya’ya ve özellikle de Tasarım Haftası için Milano’ya gitme alışkanlığına sahip kişiler için kentin yoğun olarak gidilen, adeta uğrak yerlerinden biri olan Duomo Meydanı’ndaki LaRinascente binası hayli bildik, tanıdık bir yapı. İtalya’nın ve dünyanın üst düzey moda markalarının bir araya geldiği mağaza zinciri, 2010 yılında dünyanın en iyi mağazalar zinciri seçilmişti.

Geçtiğimiz aylarda LaRinascente ile ilgili yeni bir haber duyuldu. Teknoloji, çevre, politika ve tasarımın kesişme noktasında çalışan Milano merkezli disiplinler arası bir ajans olan 2050+ ‘ın kurucusu Ippolito Pestellini Laparelli, geçtiğimiz aylarda Rinascente ile yaptıkları işbirliğine dair kendi hesaplarından bir bilgi paylaştı. Bu işbirliği, 1957-1961 yılları arasında Franco Albini ve Franca Helg tarafından tasarlanan Roma'daki LaRinascente binasının yenilenmesini ve dönüştürülmesini kapsıyor. Laparelli duyurusunda, Ernesto Nathan Rogers tarafından 1960’ta bina ile ilgili yazılan şu sözlere yer verdi; “Bu bina, Albini’nin ve Helg’in nazik yaklaşımlarının bir göstergesidir. Teknik bilgi - kendisini mimarinin uygulanması için gerekli bir araçtan şiirsel bir motife dönüştürdüğü ölçüde - anlamlı olduğu kadar kesin olan bir dil aracılığıyla zirveye ulaştığı sürece, bir yetenek diğerine eklenir. Roma'daki LaRinascente binası, bu yılların İtalyan mimarisinin en önemli belgelerinden biri olmayı vaat ediyor”. Bu yenileme projesiyle ilgili detaylar henüz açıklanmazken, nasıl bir iş ortaya çıkacağı merak konusu.

Geçtiğimiz yıl LaRinascente’nin bu kez Torino’da yer alan merkez binasında, act_romegialli ofisi tarafından bir renovasyon projesi yürütüldü. Müşterinin ilk etaptaki talebi, cephenin yeniden tasarlanması yoluyla, mevcut binanın yeni bir mimari kimlik elde etmesi ve temel mimari unsurların bu kimliğe uygun olarak yeniden yapılandırılması olmuş. Bu kapsamda, yenilenen cephe ile birlikte, ticari zemin kat ve yürüyen merdiven gibi bina içindeki bağlantı alanları yeniden tasarlanmış. Proje yapılırken önemli hususlardan biri, LaRinascente Torino’nun yerel inşa geleneğine bağlı kalması olmuş. Bu nedenle İtalyan mimarlık tarihinin teknik anlamda temelini oluşturan ve diğer Rinascente ofislerinde de mevcut olan yarım daire şeklindeki kemer projenin en belirgin özelliklerinden biri haline gelmiş. Ön cephenin duvarlı bölmeleri için sağlanan traverten mermerin ise bir yandan yapıya kesin bir dayanıklılık duygusu vermesi, bir yandan da hem yakın çevreye, hem de İtalyan kentlerinin tarihi dokusuna atıfta bulunması istenmiş.

Bu noktalar üzerinden değerlendirildiğinde Torino’daki binanın yenilenme projesinin temelini kuvvetli bir ulusal kimlik vurgusu ve yerelliğin kentsel ve  kültürel olarak hassas bir şekilde yorumlanması oluşturmuş. Bu bağlamda yeni LaRinascente Torino binasının bir yandan kalıcılığı ve geleneği bir yandan da tarih ve modernite arasındaki diyaloğu temsil ettiği ifade ediliyor.