Herkes Ağaca Tırmanamaz

Yükselmenin pozitif bir vurgusu var: İster profesyonel hayatta terfi olsun, ister his olarak. Yerden uzaklaşmakla mutluluk arasındaki ilişkiyi sözel olarak kullanıyoruz: Mutluluktan uçmak, ayakların yerden kesilmesi, bulutların üzerinde olmak gibi deyimlerimiz var. Sadece akıl havadayken de olmuyor üstelik, bedenen de yukarda olmak gerekiyor anlaşılan.

Yerden koptukça normalde gördüklerimizi bir başka görüyor, hafifliyoruz, hava bir değişiyor. Yerdeki köklerden uzaklaşmanın verdiği çarpıntı ve tedirginlik de bu deneyimin gücünü ve hafızasını arttırıyor. Bir şeylere yukarıdan bakınca aynı zamanda uzaklaşmış oluyoruz ve o zaman anlıyoruz, nasıl da bir yerde takılıp çıkışı görememişiz. İşte bu hisler yükseğe çıkabildikçe, bileşik his olarak beliriyorlar. Sadece parmak ucunda bile olsa herkese göre bir seviye olmalı zaman zaman yerden kopmak için.

Yerden uzaklaşmak için tasarımın önerilerinden biri hamak, havada yatmak. Hamağın geliştirilmiş çadır halini de Tentsile markasında görebiliyoruz. Ağaçlara asılan çadırlara aşağıya sarkan ip merdiveniyle ulaşılıyor. Doğada daha güvende hissetmek, bazı hayvanlardan uzaklaşmak da söz konusu, hem çadır için düz bir zemin aramak da gerekmiyor uygun ağaçları bulabilirsen su üstünde de uyuyabiliyorsun. Bu bize yeni konumlar sunuyor, kontrolü veriyor ve bizi bir derece ulaşılmaz yapıyor.

Ağaca tırmanıp yukarı kaçmak da korunmak için, etrafı gözlemlemek için, ortamdan kopmak ve doğayla bütünleşmek için, özgür hissetmek ve bütün bahsettiğimiz hisler için güzel bir yol- Biraz yaramazca belki, aşağıdakileri tedirgin ediyor. Thor te Kulve ve Robert McIntyre farklı ağaçlara uygulanabilir, ağaca zarar vermeden ve başka bir alete gerek duymadan, ağacı merkez alıp etrafında kurulabilen, tırabzanı da olan bir merdiven sistemi geliştirmiş. Yolunuz, yükseldikçe bir önceki basamak sayesinde oluşuyor. Deneyimi olmasa da, en azından sonucu eşitleyen bir fikir.

Herkes ağaca tırmanamaz.

Konuk Yazar: Meriç Kara