V&A MUSEUM'DAN 'PANDEMİ OBJELERİ'

Victoria & Albert Museum tarafından geçtiğimiz aylarda duyurulan ‘Pandemic Objects’ kapsamında, bu sürecin yeniden düşünmemize vesile olduğu, tasarım, mimarlık, gündelik yaşam, kültürel tarih gibi çeşitli alanlarda pek çok  ilgi çekici içerik sunuluyor. Bu içerikler, kokteyl bardağı, sınav kitapları, kentlerdeki boşalan oyun parkları, aşırı bir ilgiyle karşılanan TikTok gibi farklı bağlamlarda geniş bir alana yayılıyor.

V&A tarafından gerçekleştirilen ‘Pandemic Objects’ projesi, “koronavirüs salgını sırasında yeni anlam ve amaç edinen nesneleri derleyen ve yansıtan bir editoryal proje” olarak duyuruldu ve “pandemi öncesinde gözden kaçan pek çok nesnenin -ki nesne burada mümkün olan en geniş anlamıyla kullanılıyor- bu süreçte bir anda aciliyet konusu haline geldiği” hatırlatıldı. Proje metninde yer verildiği üzere, “Tuvalet kağıdı bir anda kamusal paniğin sembolü haline geldi. Alından ateş  ölçen termometre kontrol aletine, kongre merkezleri ve spor salonları hastaneye dönüştü.” ‘Pandemic Objects’ platformu, içinde bulunduğumuz bu koşulların, nesneler için ne anlama geldiğine dair bir bakış ve değerlendirme sunmayı amaçlıyor.  Mayıs ayının başında başlatılan proje kapsamında, küratörler ve direktörler tarafından V&A Blog’da bir dizi makale yayınlanıyor.

Projede sunulan içerik müzenin koleksiyonunda bulunan ve şimdi yeni bir bakış açısıyla değerlendirilebilecek olan, 1888’den kalma Singer dikiş makinesi, 1940-42 yıllarından bugüne gelen gaz maskesi gibi objelerle birlikte, pandemi sürecinde kullanımı daha da yaygınlaşan un, maya, eldiven gibi bir dizi gündelik nesneyi de içeriyor.  Proje bu nesneleri harmanlayıp, kullanımlarındaki ve işlevlerindeki değişiklikleri de göz önünde bulundurarak, pandemi ile nesneler arasındaki ilişkisel bağlantıya dair bir resim çiziyor.

Farklı bağlamlarda pek çok makalenin yer aldığı V&A Blog ise, belirgin nesne, yapı, koşu etrafında derinleşen, ilgi çekici içerikler sunuyor. Bugüne kadar nostalji duygusuyla bağdaştırdığımız, ancak karantina döneminde değişen ev yaşantısında bazılarımızın yeniden hatırladığı ‘kokteyl bardakları’, bir anda dijital ortama taşınmak zorunda kalan öğrenim sürecinde anlamı değişen ‘sınav kağıtları ve çalışma / egzersiz kitapları’, ‘normal’ şartlarda kentin en gürültülü alanlarından biri olan ancak salgında sessizleşen ‘oyun parkları’, geçmiş yüzyıllardaki gibi yeniden evlerde ve kendi olanaklarımızla yapmak zorunda kaldığımız saç kesimi, traş, dikiş, tamir gibi faaliyetler bu içeriklerden en merak uyandıranları arasında sayılabilir…