BİR YAYIN GİRİŞİMİ OLARAK, ÖĞRENCİLERİN 'ARTNİYET'İ

Görsel iletişim anlamında mecralar çoğaldıkça, hem içerik, hem tasarım bağlamında yayınların varlığı, devamlılığı, geleceği gibi konular daha fazla tartışılıyor.  Bu tartışmanın içerikle, tasarımla, okurla, editöryel boyutuyla ve işin ekonomisiyle ilgili farklı yönleri var elbette. Tartışma bu eksenlerde süredursun, bir yandan da düzenli olmayan bir yapıda çeşitli yayın girişimleri, denemeleri yapılmaya devam ediliyor. Üniversitelerin ilgili tasarım bölümlerinde yürütülen yayın çalışmaları da bu denemeler arasında sayılabilir. Ve salgın döneminde üçüncü sayısı yayınlanan ArtNiyet bu yayınlardan biri.

ArtNiyet, Sabancı Üniversitesi, Görsel Sanatlar ve Görsel İletişim Tasarımı programında bulunan  VA490 – Professional Practice as a Designer dersi kapsamında hazırlanıyor. İçerik üreticileri öğrencilerin kendisi. Ders kapsamında yayının da danışmanlığını yürüten akademisyen Onur Yazıcıgil’in paylaştığı bilgi doğrultusunda, ArtNiyet, “öğrencilerin, sanat ve tasarım alanıda çeşitli konuları hakkında müfredatın dışında mevzu bahis yaptıkları gündelik ya da tarihsel konular hakkında yazdıkları, özel tasarımlar ya da sanatsal işler ürettikleri ve bu üretimi bir dergide toplayarak sunmaya çalıştıkları kolektif bir çalışma”. İlki 2014 yılında, ikincisi hemen arkasından 2015 yılında hazırlanan derginin üçüncü sayısı, geçtiğimiz akademik dönemde, pandemi sürecinde gerçekleşti. Belirgin herhangi bir tema olmaksızın hazırlanan derginin ArtNiyet olan adı ise, hem sanat ve niyet etmenin birleşiminden oluşuyor, hem de Yazıcıgil’in ifadesiyle artniyetin kelime anlamından kaynaklanan “sevimli bir oyun” da ortaya çıkıyor. Zira artniyet, “Açığa vurulandan ayrı, gizli tutulan, asıl düşünce, aykırı düşünce, kötü düşünce, kötü niyetli fikir anlamlarında da kullanılan bir deyim” olarak açıklanıyor. Ve derginin adının ArtNiyet olmasının arkasında da, “neyin kötü neyin iyi neyin aykırı olduğunun da tartışılabildiği bir kolektif olması” durumu var.

ArtNiyet’in içeriği kişisel anlatımlardan, hikayelerden, yazanların kendilerinin merak edip kurcaldıkları meselelerden oluşuyor. Dolayısıyla her bir içeriğin kendine özel bir görsel anlatımı var. Genellikle Türkçe ve İngilizce olarak çift dille hazırlanan yayında, bu yılki öğrenci kadrosunun etkisiyle Bulgarca ve Arapça da yer alıyor. Yayındaki içerikler arasında, kişisel bir meraktan yola çıkan ama çok daha geniş bir kapsama ulaşma potansiyeli olan konular var. Örneğin, ‘Nerede O Eski Beyoğlu’ başlıklı yazı, kimi zaman hepimizin eski yerinde ne olduğunu dahi hatırlayamadığımız kadar hızlı bir dönüşüme sahne olan Beyoğlu üzerine, 2010-2020 arasını kapsayan bir anlatı. İçerikte, babasının puro tutkusuyla sahip olduğu puro yüzüğü koleksiyonunun yıllar sonra alınan görsel iletişim tasarımı dersiyle birleşmesi sonucu ortaya çıkan anlatım, Dağlık Karabağ sınırından ayrı bir pasaport kontrolü ile girilen ‘Kayıp Ülke Artsakh (Karabağ)’ın hikayesi, insanın sonradan öğrendiği ikinci dilinin anadilinin önüne geçtiği durumda yaşanan içsel çelişkinin görsel yansıması gibi ilgi çekici ve güncel meselelerle de örtüşen konular ve görsel anlatımlar var. Dergiye web sitesi üzerinden erişilebiliyor.

Künye / ArtNiyetliler: 

Editöryel Tasarım: İbrahim Kaçtıoğlu, Seham Hakmi / İçerik Üreticileri: A. Marko Turaç, Alina Mielnik, Begüm Erinç, Burak Dikilitaş, Nazif Can Akçalı, Ceyda Pektaş, İlayda Karagöz, Nagihan Aydınlık, Seham Hakmi, Vayde Kapana / Web Tasarım: Tuğrul Veli Şalcı / Danışman: Onur Yazıcıgil

Fonts:

Aktiv Grotesk: Dalton Maag / ArtNiyet: 3. Sayının yaratıcıları / Junicode: Peter S. Baker / Mizan: Kristyan Sarkis / Spartan: Matt Bailey, Mirko Velimirovic