Nesillerle Değişen Mimarlık

Yapı mirası bizde çok da önem verilen bir değer değildir, kentler hızla büyürken sürekli yıkma ve sıfırdan yapma pratiği hüküm sürer. Restorasyon ya da renovasyon uygulamaları açısından biraz sınıfta kalırız o nedenle. Eskiyi koruyamadığımız için yeni yaptıklarımızı eskiymiş gibi göstermeye girişir, konuyu iyice içinden çıkılamaz hale getiririz. Bu nedenle de eski-yeni yapı ilişkilerinden heyecan verici mimarilerin üretildiği Avrupa kıtasına hayranlıkla bakarız.

Bu mimarilerden biri Estudio Dosis tasarımı bir konut, İspanya’nın kuzeyinde bir ailenin 1960’lardan beri üç nesildir ikamet ettiği ev ve daha fazla nüfusu kaldıramayınca gündeme gelen ek binası. Eski evin teraslı ve 90 derecelik açılardan oluşan sert geometrili kütlesi yeni ekin ana karakterini belirlemiş. Teras fikri yeni yapıda geniş balkonlar ve çatının tamamen boş bırakılmasıyla sürdürülürken, sert geometri eğrisel formlarla kırılıyor. Eski evin beyaz renkli duvarları günümüze uyarlanarak yeni yapıda parlak beyaz cephe kaplamasıyla hayat buluyor. İki yapı, nesiller arası anlayış farkının bir uzantısı olarak kontrastlarla ve bir aile ağacının devamını imleyen benzerliklerle bir arada var oluyor.