Yaşamdan Sonra Mimarlık

Yaşamdan sonra fiziksel mekana yansıyan izler, mezarlık ve krematoryumlar olarak kentlerde yerini alıyor.

Viktorya döneminden itibaren mezarlıklar, dönemin toplumu için de bir rekreasyon alanı işlevi görüyordu.

Jim Morrison ve Oscar Wilde’ın da mezarlarının bulunduğu Paris’teki Pere Lachaise, bahçe ve dinlenme alanı amaçlı kullanılan, içinde bir arboretum, anıt heykeller ve göletlerin olduğu ilk mezarlık alanı olarak biliniyor. Endüstrileşme ve metropolitan alanın büyümesi, kamusal park kavramının kent içindeki evrimi, zamanla mezarlıkların rekreasyon alanı olarak tercih edilmemesine neden oldu. Hayat artık geniş kamusal alanlarda anılmamaya başladı.

Yaşamdan sonraki mimarlık, farklı tasarım kriterlerini barındırıyor. Özellikle krematoryum yapıları için bölge seçimi çok önemli. Bina etrafında boşluklar, araç ve servis arabalarının giriş-çıkış yapabileceği alanlar bırakılmalı. Küller için de gerekecek alan düşünülerek, iç mekân kurgusu geniş tutulmalı. Krematoryum kompleksi içinde küllerin aileye teslim edileceği ve aynı zamanda bir cenaze töreninin yapılabileceği küçük bir şapel, kilise ya da ev yapılmalı. 

Dünyanın farklı şehirlerinden çağdaş krematoryum ve cenaze evi tasarımlarını derledik. Sırasıyla:

1- St. Lawrence Şapeli, Avanto Architects / Vantaa, Finlandiya
2- Heimolen Krematoryumu, Kaan Architecten / Sint-Niklaas, Belçika
3- Gubbio Necropolis Ek Binası, Andrea Dragoni / İtalya
4- Krematoryum, Architectural Bureau G.Natkevicius & Partners / Litvanya
5- Welkenraedt Funeral Centre, Dethier Architectures / Belçika
6- Şapel, Bayer & Strobel Architekten / Almanya
7- Gufunes Krematoryumu, Arkibulan Arkitektar / Reykjavik, İzlanda
8- Heimolen Krematoryumu, Claus en Kaan Architecten / Helsinki, Finlandiya
9- Mezarlık Hizmet Binası, Petra Gipp Arkitektur / Stockholm, İsveç
10- Sunset Chapel, Bunker Arquitectura / Meksika